Ik neem deel aan de tweedaagse ERIN Conferentie in Den Haag.

Dit platform verenigt mensen uit de financiële sector, NGO’s, aandeelhoudersverenigingen en vakbonden rond het streven naar verantwoord investeren als norm.

Dit is wat mij bijbleef.

Niet enkel bij NGO’s en burgers maar ook binnen de financiële wereld klinkt de vraag naar verantwoord investeren steeds luider. Enkele koplopers (fondsbeheerders) breken resoluut met oude dogma’s en kijken anders naar risico, naar spreiding en naar winst. Een klassiek antwoord in elk gesprek met een grote investeerder is namelijk dat je in de problemen komt met de spreiding van je risico wanneer je beslist om bijvoorbeeld alle grote fossiele-brandstofreuzen en alle zakenbanken uit je portefeuille te gooien: “ Je schip moet wel nog blijven drijven hè!”. “Onzin” zegt een Nederlandse fondsbeheerder. “Ik heb maximum 20-25 bedrijven in een portefeuille die door grote institutionele beleggers wordt gekocht. Ik ken ze allemaal door en door: hun bestuur, hun policies, hun omgang met werknemers, hun visie op de toekomst. Die kennis reduceert mijn risico. Stop die obsessie met spreiding!” Het is dus een kwestie van veranderen van tactiek: niet op alle paarden wedden, maar bestuderen welke paarden de beste voeding, de beste verzorging en de beste training kregen. En er dan slechts enkele kiezen die het met grote kans goed zullen doen. De vergelijking gaat nog verder: ook in de paardenrennen zijn korte- en lange-termijnresultaten aan andere invloeden onderhevig. Een paard dat veel van de zweep krijgt zal misschien op korte termijn goed presteren, maar op de lange termijn zullen enkel de best verzorgde dieren lang meegaan. Dat is wat blijkt uit het onderzoek naar bedrijven met goed bestuur en een degelijk uitgewerkt sociaal en ecologisch beleid: op lange termijn zijn ze steviger.

Ondanks deze tekens van mentaliteitswijziging in de financiële wereld is het nog lang geen tijd om vanaf nu op beide oren te slapen. De praktijk toont immers dat bijna elke verandering op het terrein van verantwoord investeren gebeurt onder druk van burgers/werknemers/aandeelhouders. Voor beheerders is het immers gemakkelijker en op korte termijn goedkoper om verder te gaan met “business as usual” en politici wachten doorgaans op voldoende draagvlak in de samenleving. Ons werk is nog lang niet klaar!